De eerste week
De eerste week zit er alweer ruimschoots op en er is al een hoop gebeurd!
De dag na aankomst, met de vermoeidheid van de reis nog in onze benen, begonnen we gelijk met de HOTO: de hand-over-take-over. Met andere woorden: praten met je voorgangers en zorgen dat je er
z.s.m. achterkomt hoe het ziekenhuis reilt en zeilt, wat je taken zijn, waar je moet wezen voor het oplossen van welke problemen, et cetera.
Met zowel de oude crew als de nieuwe crew in het ziekenhuis is het behoorlijk aan de volle kant en eigenlijk heeft iedereen na een dag of twee zin in het vertrek van het oude team: wij, de nieuwe
crew, hebben zin om te beginnen en er onze eigen toko van te maken, en de oude crew is er klaar mee en wil lekker naar huis.
De eerste 5 dagen konden we ook nog niet in onze eigen Fab's (slaapcontainers) omdat onze voorgangers daar nog lagen, en sliepen we in de transitieruimte: een zaal rechtsstreeks grenzend aan de
kantine, met alle gevolgen van dien. Met 70 man in een te kleine ruimte, nauwelijks plek om je tas neer te zetten laat staan uit te pakken, geen pirvacy, altijd lawaai en een geur die een
combinatie leek te zijn van natte hond en verstopte riool: een waar vakantie-oord!
Gelukkig was het tijdelijk, want zodra we officieel het ziekenhuis overnamen op 1 december, hadden we ook recht op slapen in de fab's!
Gelijk de eerste dag dat het ziekenhuis in onze handen was, kregen we 5 Afghaanse gewonden binnen na een suicide-aanslag in Tarin Kowt. Erg fijn voor ons, want we konden gelijk aan de slag! Niet alleen de spoed-eisende hulp, maar ook de OK (operatiekamer), de verpleegafdeling en het logistieke systeem werden gelijk belast. We konden lekker warm draaien en gelukkig liep alles soepel: een boost voor ons zelfvertrouwen!
Binnenkort meer over het leven op Kamp Holland!
Liefs,
Nienke
P.S. Bedankt voor al jullie reacties! Het is echt fijn om te merken datmijn 'thuisfront' zo meeleeft! Door het slechte internet lukt het niet altijd iedereen apart te bedanken, dus bij deze!
Reacties
Reacties
Na de transitieruimte lijkt alles op privacy :)
Hou vol lief, en hou jezelf bezig!
Ik hou van je,
xxx
Dag Nienke, even een bericht uit Earnewâld, misschien is het handig vanwege de censuur om het voortaan mar in het fries te doen. Voortaan krijgt Afghanistan weer een andere lading nu jij er zit. Onze neef is nog thuis, hij zat bij de eerste groep die gestationeerd was daar en hij moet vermoedelijk er weer naar toe. Nienke terwijl het weer hier winterig wordt zit jij in de warmte en de spanning, we denken aan jou en wachten weer op een teken.
Oant sjen. Hindrik en Anje.
Lieve Nienke,
Leuk om zo op de hoogte te blijven. Maar ook wel raar, in zo'n andere wereld dan de onze. Als het goed is kun je
ieder moment het Sinterklaaspakket verwachten. De Kerstman heeft afgelopen maandag zijn pakket op de post gedaan. Dus dat is in ieder geval op tijd/ te vroeg!
Hier alles zijn gangetje. Wel raar hoor, Sinterklaas vieren met een incompleet gezin vanwege de afwezigheid van John en jou.
Groeten,
Papa
hoy Nienke, ik vond je beschrijving van de overgang van Nederland naar het kamp, met uiteindelijk het besef van de hele aangrijpende reden waarom jullie daar zijn heel mooi.
Nu is er de bizarre situatie dat jij er bent om te werken en we toch allemaal vrede willen.
Ik wens je dus vooral veel interessante zieke burgers toe! Cheers,
Willemien
Lieve Smithers,
Grote koning! Knap hoor, hoor je dit allemaal aanpakt / ondergaat. Moet je je slaapbunker delen, of heb je die echt voor jezelf?
Veel succes de komende tijd weer!
Liefs, Mirjam
Lieve Nienke,
Gefeliciteerd met jullie 1ste geslaagde actie op medisch gebied en natuurlijk qua samenwerking!
Fijn dat ziekenhuis en FAB's nu van jullie zijn. Slapen in een riool kent zo zijn grenzen ;-)
kus Ine
Hey Smit(je)!!
Vond je al een stoer wijf, maar nu helemaal!
Wat ontzettend cool en goed dat je dit doet!
Veel succes daar!
Ha lieve schat,
Leuk dat je ook in "benauwde" omstandigheden foto's
maakt; geeft samen met je verhalen echt een aardig beeld van de omstandigheden waaronder jullie werken!
Kusje en tot snel, mama
Hoi lieve Nienke,
Ben diep onder de indruk van wat je allemaal moet verzetten en ondergaan. Niet bepaald een 5*****hotel en toch je werk goed moeten doen. En meteen in actie !! Veel respect. Leuk om de foto's te zien, dat geeft een goed beeld van jullie leven daar. Wel iets anders dan hier in Nederland op moment, waar iedereen zich opmaakt voor de Feestdagen en de overdadige, luxe gerechten alweer in alle supermarkten liggen. Wat een tegenstelling. Gelukkig doen wij al jaren niet meer aan de gebraden kalkoenen of wildzwijnkoteletjes, doe maar gewoon, doe iets voor een medemens....zoals jij !! Nou lieve schat, veel succes daar en hou ons op de hoogte. Liefs,
Anita
Ha lieve nicht,
Klinkt heel anders dan een LCKV kamp (al lag dat stro ook niet erg comfortabel)
Bizar hoor om nu in de media verhalen mee te krijgen over Afghanistan en dan te beseffen dat jij er midden in zit.
Wij denken aan je en hopen dat de komende vier maanden zo spannend, maar "veilig" blijven als de eerste week!
Dikke kus van ons alle vier
Heej Nien!
Leuk om te zien hoe jullie daar leven en werken! Fijn dat de eerste patienten soepel verliepen en heel veel succes voor de aankomende weken, hopelijk houden ze zich aan de kerstgedachte! Hier is alles goed, we zijn druk huisjes aan het kijken enzo, je hoort het natuurlijk als er concrete plannen zijn! (misschien wel pas als je weer terug bent, maar kijken kan geen kwaad:-)) hee meis, dikke knuffel en succes!
He zusje,
Leuk om foto's te zien: wordt het allemaal wat concreter voor ons.
Geniet van de luxe van jullie FAB!
Pas op jezelf,
Tjalling
Ej mop,
Thanx voor je leuke gedicht en de heerlijke chocola! we hebben er om gelachen, een aantal van ons wilden je graag een lief bijtje geven!
Take care!
X kris
Hey Troen,
Het lijkt vanaf de bank hier allemaal zo´n bizarre andere wereld - jij in zo'n stoer pak, met zo'n kruis op je arm...We need a medic over here!
Houd je taai en pas goed op jezelf!
Veel liefs!
Nienke,
Tijdens het rondstruinen op google zag ik jou blog!
Mijn Uitzending naar TK zal zijn met de Mariniers in Maart as. Ik zal dan zelf als AMVer meegaan. Waarschijnlijk zal ik jou daar nog tegenkomen. Leuk om jou verhalen te mogen lezen!
Houdt vol en evensgoed genieten van deze unieke ervaring.
groeten sonja
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}