Cultuurverchil
Ongeveer driekwart van de patiënten die we binnenkrijgen is Afghaan. Eigenlijk zien we alleen maar mannen en jongetjes. Raken de vrouwen en meisjes niet gewond? Of wordt voor hen niet zo veel
moeite gedaan om goede zorg te krijgen als voor de mannen?
In ieder geval moet er met deze jongens en mannen gecommuniceerd worden, en aangezien mijn Pashtun nog niet veel meer is dan dard ka jie (doet dit pijn?) en gwol kawee (moet je
poepen?), is het fijn dat we tolken hebben rondlopen in het ziekenhuis.
Eén van deze tolken is Jhack en met hem raakte ik laatst in gesprek. Hij woont en werkt al ruim 2 jaar in Kamp Holland. Het verdient goed zegt hij, en hij vindt het fijn om hier te werken. Zijn
familie woont in Kandahar, waar hij eens in de drie-vier maanden naar toe gaat. Onder beveiliging natuurlijk, want niet al zijn landgenoten denken dat hij hier goed werk doet.
Ik vroeg verder naar zijn familie, of hij getrouwd was. Nee dat niet, maar hij hoopte wel dat dat binnenkort ging gebeuren. Terwijl hij het vertelt beginnen zijn ietwat verlegen ogen te stralen. Er
is een meisje dat hij erg leuk vindt en waarvan hij hoopt dat zij binnenkort zijn vrouw gaat worden.
'Does the girl know it?' vraag ik lachend. Nee nog niet. 'Are you going to propose then?' vraag ik naïef en op het moment dat ik de vraag stel, realiseer ik me al dat het antwoord natuurlijk 'nee'
zal zijn, zo gaat dat niet in dit land.
Hij legt uit dat zijn ouders aan haar ouders moeten gaan vragen of ze mogen trouwen. Voorzichtig, om niet nog meer domme vragen te stellen én om hem niet te beledigen of in verlegenheid te brengen,
vraag ik verder.
Heeft het stel zelf ook een inbreng? Hij wel, hij heeft zijn moeder verteld dat dit meisje zijn voorkeur heeft, en zijn moeder gaat nu haar best doen. Maar als zijn schoonouders-to-be andere plannen met hun dochter hebben houdt het op. En het meisje zelf? Die hoeft zich nergens zorgen om te maken, ze krijgt vanzelf te horen met wie ze moet trouwen....
Of ze elkaar al een beetje kennen, met elkaar gesproken hebben en dergelijke, vraag ik tenslotte. Bij het antwoord dat ik krijg moet ik moeite doen om mijn gezicht in de plooi te houden: ja zeker, het is namelijk zijn nicht....
Langzaam maar zeker begin ik wat te wennen aan dit soort dingen. Ik probeer er niet met mijn westerse instelling over te oordelen, maar dat kost soms wel moeite. Zoals ik er ook aan moest wennen dat al mijn mannelijke collega's een hand krijgen en ik overgeslagen word. Of dat mijn mannelijke Afghaanse patiënt na 3 keer duidelijke uitleg van de tolk blijft vragen wanneer de échte (lees: mannelijke) dokter nou komt.
Ik realiseer me dat het er bij hoort, dat het een deel is van hun cultuur en opvoeding. En voor Jhack probeer ik oprecht blij te zijn. Maar voor mezelf ben ik toch vooral blij dat ik in Nederland woon, waar mijn patiënten (meestal) niet moeilijk doen over het feit dat ik vrouw ben en waar ik mijn partner zelf mag uitkiezen!
x Nienke
Reacties
Reacties
Lieve Nienke,
Wat een leuk en apart verhaal weer. Tsja, een volstrekt andere cultuur. In mijn beleving middeleeuws en ook ik ben blij om in het westen te wonen.
En dat je ook nog tussen de bedrijven door er zomaar een taal bij leert !!
Verheug me nu al op je volgende story ! Heel veel succes en liefs,
Anita
Blij dat je mij gekozen hebt lief :)
Hoi Nien,
Mooi verhaal weer, lukt het nog een beetje met je ABC...?
En heb je mijn buuf al ontmoet, Irma heet ze?
Hier is verder alles heel mooi wit, je kan wintersporten in Den Helder!!!
Succes daar en tot mails, dikke zoen van Wen
Ha Nien. Allereerst nog de beste wensen! Wat een leuk verhaal. Erg herkenbaar ook. Voor ons onvoorstelbaar, en met een beetje pech ga je nog proberen ze "op te voeden"ook. Maar gelukkig kom je dan al snel tot de conclusie de cultuur maar de cultuur te laten. Maar wat een ervaringen allemaal zeg. Gaaf! Groetjes uit wit Leiden.
Hay Nienke,
Wat een fantastisch verhaal toch weer en wees maar blij dat je een westerse bent...
Mooi om te lezen en wees maar trots als een vrouw!!!!
Ben nog steeds blij om mee te mogen lezen...
Dikke knuffel, Anneke (moeti kris)
Hi Nienke,
Lees met plezier je verhalen! Ben er nog niet helemaal uit of ik ook graag die kant op wil of toch liever naar Somalie ga. Gelukkig iwordt die keuze gemaakt voor me. Bijna 100% zeker Somalie.
Zag je nog op de kijkbuis! Niet het hele interview gezien dus zo eens even kijken op uitzendinggemist.
Succes daar!
Hoi Nienke,
Wel een heel andere wereld daar en wat jij zoal meemaakt, heftig hoor.
We lezen hier al je verhalen.
We hebben het nog met de buren over jou gehad, Leon & Jose(hoofd van de Schakel) en Kees en Ine Wassenaar (Annemarie was bevriend met Isabel dus die heb je wel eens bij ons gezien).
Zij vonden het ook heel knap van je.
Ik wens je het allerbeste, hou je goed en tot je volgend verhaal.
Groetjes Peter
Hey Troen,
Mooi verhaal weer. Tot snel bels!
veel liefs!
Ja, Nienke heel raar om te realiseren dat de vrouwen maar tweede rangs burgers zijn terwijl zij wel het mannelijke geslacht baren! Wij hebben in 1996 in het gebied van Noord- Pakistan bij de grens van Afghanistan gereisd. We waren over de grens van China gekomen en dachten wat is het toch vreemd hier en opeens kwamen we tot het benul dat we nog geen vrouw of meisje gezien hadden, die komen dus de deur niet uit. De mannen doen de boodschappen maar ja wij meiden uit de lage landen doen dat liever zelf! Wel leuk dat je via de Tolk over het leven bij hem thuis hoort x Riena
Nice to hear from you on your blog again, Nienke.Wat een verhaal! Mijn Ierse nichtje uit Galway heeft een vriend uit Egypte, en dit is in mijn schoonzus' familie niet direct makkelijk opgevat vanwege dezelfde redenen (hij is moslim). Dus je bent enigszins blij dat de feestdagen weer voorbij waren? Ik ook wel wat hoor, die big turkeys die ze hier in de ovens proppen en met kerstkadoos gooien (in overmaat elkaar geven)....ik wil voortaan liever Sophia's verjaardag vieren, nl. op sinterklaas!!Saint Nicholas, dat vergt nog wel enige uitleg hier in Ierland....
Alles goed hier, in Ierlnad ook sneeuw en vorst wat ze jaren niet hebben gehad...stephen moet water naar de koeien en paarden dragen handmatig...alles bevroren..Ik ga eind februari waarschijnlijk naar nederland, maar ben jij dan al terug? Ik dacht iets later toch?
Maybe see you anyway, later in march?
XX bye bye Lotti
Nienke,
Ik lees al je verhalen met veel plezier en bewondering. Gaaf dat je dit mee mag maken en dat je zo open bent voor alles wat er om je heen gebeurd. Ja mannen en vrouwen in dat soort culturen, het blijft een beetje de ver van mijn bed show. Maar ja in Den Helder had je het ook soms dat je als zuster werd gezien, en alle mannen als dokter. Toch niet zo'n groot cultuur verschil?
Groeten
Inge
Hee Nien!
Bijzondere ervaringen hoor! Is heel anders zo hier in Nederland en gelukkig maar! Succes weer!
Liefs Naat
Dag dr Smit!
How's life aldaar? Still going strong? Weer wat rustiger na alle 'feestdagen'?
Hier alles goed, ik mag me weer vermaken in de nachtdiensten...yeah.
Succes en tot mailens!
xx leo
Ben bang dat we samen in NL naar een musical moeten. Ben ook besmet geraakt met het virus!
Kiss from adam!
Hé Nienk!
Leuk verhaal ook weer maar ja ik blijf niet in herhaling vallen hè m.b.t. jouw schrijfkunst ;-)
Ik wil je jouw verhalen wel weer 's ZIEN vertellen. m.a.w fijn, als je straks ook weer thuis bent!
Ik overweeg serieus een paar van mijn mannelijke collega's op een toekomst in Kamp Holland te wijzen na dit verhaal ;-)
Hier verder een koude winter met af en toe zon.
Paps en mams zullen behoorlijk in de overgang moeten volgende week.
Dag lieverd, Kus Ine
Hey chica,
how are u doing? Bevalt het je nog daar?
Hier blijft het maar winter, voordeel: nu het vandaag 4 graden is vindt iedereen dat heeeeel warm! Nu is de sneeuw weer even weg, maar gister ging ik mooi toch weer heel hard onderuit op de fiets...(iets te veel biertjes na het werk...iets te hard...net dat ene stukje ijs niet gezien...) Kom maar op met die lente zeg ik!
Werkse daar!
xxLeo
Hallo Nienke,
Allereerst wil ik je zeggen dat ik veel respect voor je heb! Jullie zijn van onschatbare waarde!
Zelf heb ik een aantal jaren in Duitsland (Seedorf) gewoond. Mijn man was korperaal 1. Mijn zoon (26) is er geboren en ik heb geweldige herinneringen aan die tijd. Nog steeds zie ik de dienstmaten, dat zijn vrienden voor het leven.
Nienke ik wil je aandacht vragen voor het volgende...
Wij hebben een W.K. site gemaakt voor de aankomende wereld kampioenschappen in Zuid-Afrika. Ik zou het een enorme eer vinden als "onze jongens" zich gaan aanmelden op de site. Deelname is gratis. Je kan individueel meedoen of met een subpool. Geef daar een naam aan. Bijvoorbeeld "de jongens uit kamp Holland"
Ik zou het leuk vinden als de wedstrijden straks nog meer gaan leven daar in den verre. Met jullie deelname zou ik zeer vereerd zijn Nienke en ik hoop dat jullie er extra veel plezier mee beleven. http://www.wkvoetbalpool.eu/index.php
Dit is de site. Schrijf je/jullie in en jullie vereren ons als makers enorm.
Rest mij jou veel succes en sterkte te wensen in je verdere diensttijd.
Een groet.
Anja Tenholter uit Voorburg.
Laatste keer heb ik een mail gestuurd vanwege het volgende.
Uit bovenstaande reacties blijkt echt en ik kan het weten (ik kom zelf uit meerdere culturen) kortzichtigheid.
Men is zo snel met oordelen dat vrouwen in betreffende landen gezien worden als tweederangsburgers.
Dit is niet waar, vrouwen zijn juist daar meer waard dan je denkt.
Alleen verdiept men zich niet genoeg in de cultuur om dit te zien en te begrijpen.
Men ziet alleen wat men wil zien.
Hier in het Westen valt genoeg te denken over de vrouw en haar positie als lustobject bijvoorbeeld.
In andere culturen denkt men daar anders over en de meeste vrouwen willen helemaal niet anders dan datgene waar zij voor staan vanuit hun geloof en cultuur.
Echter heb je het over incidenten waar een vrouw onderdrukt wordt, dan zie ik hier in het Westen hetzelfde vaak gebeuren, vaak zijn vrouwen in hun huwelijk onderdrukt, zij het op een andere manier.
Mijn vorige mail is verwijderd, is dat omdat men niet openstaat voor feedback en kritiek? Wil men horen wat men wil horen en meer niet?
Of denkt men werkelijk dat overal ter wereld vrouwen niets waard zijn behalve hier in Nederland?
Ik zou zeggen, ga dat eens nader bedenken.
Beste Samira,
Allereerst vervelend dat je je kennelijk aangevallen voelt door mijn blog en/of de reacties daarop. Ik heb op geen enkel moment de islam, moslims of de afghaanse bevolking willen beledigen.
Het enige wat ik met mijn verhaal heb willen doen, is een situatie schetsen die ik heb meegemaakt en mijn verbazing daarover. Ik constateer een verschil met mijn eigen cultuur, opvoeding, normen en waarden, zonder daarbij een oordeel uit te willen spreken of iets goed of slecht is.
Het is ook niet het doel van mijn blog hierover online een discussie aan te gaan. Het doel van mijn blog is mijn familie, vrienden en kenissen op de hoogte te houden van wat ik tijdens mijn uitzending naar Tarin Kowt mee maak.
Dat is de reden dat ik je eerste reactie heb verwijderd en daarom zal ik uiteindelijk ook je tweede reactie en deze reactie daarop verwijderen. Ik hoop dat je dat begrijpt.
Vriendelijke groet,
Nienke
Hi dappere nicht,
Het is nogal wat he, alle emoties om mee om te gaan. Heerlijk dat je even bij je gezin en liefie troost en herinneringen op hebt kunnen halen.
Nu nog 8 weken en dan kun je dit avontuur hopelijk met een goed gevoel afsluiten!
Sterkte en hou je taai!!
Liefs Boukje, Armand en kids
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}